Πες μου κι άλλα λιγώνομαι Ω εσύ σχισμή φωτός μέσα στην όαση των ηλιθίων/ μονόφθαλμη ανάμεσα σε τυφλούς/ τα λόγια σου με ταξιδεύουν στο ανυπόστατο/ οι σλόου μόσιον συσπάσεις του προσώπου σου κατακεραυνώνουν την ύστατη χαμερπή μου εξουθένωση/ όσα κι αν έχω δανεικά πια δε σου δίνω να κάνεις βόλτες με το Μάτζικ Μπας/ είναι μοιραία θέληση που γλίτωσες απ' τις 7 πληγές του Φαραώ/ επιβίωσες για μας Σώτη/ για να μας βγάλεις απ' τ' αδιέξοδα του νου/ ο Υπεράνθρωπος του Νίτσε στο τρεμούλιασμα της κουαφούρ σου ωχριά/ Κι όμως/ εσύ/ έζησες/ πήγαινε κόντρα στο κατεστημένο με το πλατινέ μαλλί σου/ σπάσε όλα τα στερεότυπα/ και χάρισε μου Σώτη λίγη απ'την προσωπική δική σου επανάσταση....
Καταδικάζω το πλατινέ μαλλί απ'όπου κι αν προέρχεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου